blok
Betekenis blok
Een solide stuk materiaal, vaak vierkant of rechthoekig, dat kan worden gebruikt voor constructie of als een eenheid van iets.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met blok
Hij stapelde de blokken netjes op elkaar om een muur te bouwen.
Uitspraak (fonetisch)
/blɔk/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: blok (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- klomp
- stuk
- kubus
Woorden die beginnen of eindigen met "blok"
- blokhut
- blokpost
- sneeuwblok
Etymologie
Afkomstig van het Oudfranse 'bloc', dat is overgenomen uit het Nederlandse of Middelnederlandse 'bloc'.
Veelgestelde vragen
- Wat is een ander woord voor blok?
Een synoniem voor blok is klomp of stuk. - Hoe gebruik je het woord blok in een zin?
Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Hij tilde het zware blok met moeite op.' - Waar wordt een blok voor gebruikt?
Blokken worden vaak gebruikt in constructie, als speelgoed, of bij het stapelen en bouwen. - Is 'blok' een leenwoord?
Ja, het woord 'blok' is afkomstig uit het Oudfrans. - Kun je blok splitsen in lettergrepen?
Nee, het woord 'blok' kan niet verder worden gesplitst, het is één lettergreep.