cognitieve dissonantie
Betekenis cognitieve dissonantie
De staat van mentale ongemak die optreedt wanneer iemand tegenstrijdige overtuigingen, waarden of houdingen heeft.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met cognitieve dissonantie
Hij ervaarde cognitieve dissonantie toen hij moest kiezen tussen zijn milieuvriendelijke waarden en het nemen van een vliegtuig.
Uitspraak (fonetisch)
ˌkɔɡ.niˈti.və ˌdɪs.oˈnɑn.tsi (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: cog-ni-tie-ve dis-so-nan-tie
Synoniemen
- mentale spanning
- tegenstrijdige gedachten
- innerlijk conflict
Woorden die beginnen of eindigen met "cognitieve dissonantie"
- dissonant
- cognitief
- dissonantie
Etymologie
Afkomstig uit het Latijn: 'cognitio' (kennis) en 'dissonantia' (tegenstrijdigheid).
Veelgestelde vragen
- Wat veroorzaakt cognitieve dissonantie?
Cognitieve dissonantie ontstaat wanneer iemand tegenstrijdige overtuigingen of informatie ervaart. - Hoe kan cognitieve dissonantie worden verminderd?
Dit kan worden verminderd door overtuigingen te veranderen, nieuwe informatie te zoeken die de spanning oplost of door de tegenstrijdigheden te rationaliseren. - Wat zijn de effecten van cognitieve dissonantie?
Het kan leiden tot stress, schuldgevoelens en angst, maar kan ook motivatie bieden om overtuigingen of gedrag te veranderen. - Komt cognitieve dissonantie vaak voor?
Ja, het is een veelvoorkomend psychologisch fenomeen dat iedereen op een bepaald moment ervaart. - Wie heeft het concept van cognitieve dissonantie geïntroduceerd?
Het concept werd in 1957 geïntroduceerd door de Amerikaanse psycholoog Leon Festinger.