condottiere

Betekenis condottiere

Een leider of lid van een groep huursoldaten in het middeleeuwse en vroegmoderne Italië.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met condottiere

In de 15e eeuw voerde de beroemde condottiere zijn troepen naar de overwinning in vele veldslagen.

Uitspraak (fonetisch)

kɔn.dɔtˈtje.rə (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: con-dot-tie-re

Synoniemen

  • huurlingenleider
  • huursoldaat
  • commandant

Woorden die beginnen of eindigen met "condottiere"

  • condottieres
  • condottiereschap

Etymologie

Uit het Italiaans 'condottiero', dat voortkomt uit 'condotta', wat 'aanvoering' of 'contract' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat deed een condottiere?
    Een condottiere was verantwoordelijk voor het leiden van huursoldaten en het voeren van militaire campagnes in dienst van een stadstaat of heerser.
  • In welke periode waren condottieri actief?
    Condottieri waren met name actief in het middeleeuwse en vroegmoderne Italië, ruwweg van de 14e tot de 16e eeuw.
  • Waar komt het woord 'condottiere' vandaan?
    Het woord komt uit het Italiaans, van 'condottiero', dat weer afgeleid is van 'condotta', wat verwijst naar 'aanvoering' of 'huurovereenkomst'.
  • Is 'condottiere' een gangbaar woord in het Nederlands?
    Nee, het is geen alledaags Nederlands woord, maar het wordt wel gebruikt in historische contexten.
  • Zijn er vergelijkbare termen in het Nederlands?
    Vergelijkbare termen kunnen 'huurlingenleider' of 'commandant' zijn wanneer men verwijst naar historische militaire contexten.