soevereiniteit
Betekenis soevereiniteit
hoogste macht of gezag binnen een staat of gebied, zonder ondergeschiktheid aan een andere macht.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met soevereiniteit
De soevereiniteit van een land maakt het mogelijk om eigen wetten en regels vast te stellen.
Uitspraak (fonetisch)
suː.vəˈrɛi.niˌtɛit (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: soe-ve-rei-ni-teit
Synoniemen
- zelfbeschikking
- autonomie
- onafhankelijkheid
Woorden die beginnen of eindigen met "soevereiniteit"
- soeverein
- soevereiniteitsoverdracht
- zondersoevereiniteit
Etymologie
Afkomstig van het Latijnse 'superanus' dat 'boven' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen soevereiniteit en autonomie?
Soevereiniteit verwijst naar het hoogste gezag en volledige onafhankelijkheid van een staat, terwijl autonomie duidt op zelfbestuur binnen bepaalde grenzen. - Kan een deelstaat soeverein zijn?
Een deelstaat kan wel gedeeltelijke autonomie hebben, maar is doorgaans niet volledig soeverein, omdat het deel uitmaakt van een groter soeverein geheel. - Heeft een land altijd volledige soevereiniteit?
Niet altijd; internationale verdragen en organisaties kunnen invloed uitoefenen op de soevereiniteit van een land. - Wat zijn voorbeelden van landen met beperkte soevereiniteit?
Landen of gebieden onder internationaal toezicht of in federaties kunnen beperkte soevereiniteit hebben. - Hoe kunnen landen hun soevereiniteit beschermen?
Door het in stand houden van een sterke regering, diplomatie, defensiemacht, en het aangaan van strategische allianties.