zuigeling
Betekenis zuigeling
Een zuigeling is een jong kind, meestal jonger dan één jaar, dat nog voornamelijk melk zuigt en nog niet zelfstandig vast voedsel kan eten.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met zuigeling
De zuigeling sliep rustig in de wieg na een voedertijd.
Uitspraak (fonetisch)
ˈzœyɣɪlɪŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: zui-ge-ling
Synoniemen
- baby
- infant
- boorling
Woorden die beginnen of eindigen met "zuigeling"
- zuigelingenzorg
- zuigelingenvoeding
- zuigelingensterfte
Etymologie
Het woord 'zuigeling' stamt uit het Middelnederlands, afgeleid van 'zuigen', dat het drinken van melk beschrijft.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen een zuigeling en een peuter?
Een zuigeling is meestal jonger dan één jaar en leeft voornamelijk op melk, terwijl een peuter tussen één en drie jaar oud is en begint vast voedsel te eten en te lopen. - Wat zijn de voedingsbehoeften van een zuigeling?
Zuigelingen hebben voornamelijk behoefte aan moedermelk of formulevoeding, die essentiële voedingsstoffen en antilichamen bevat. - Wanneer verandert een zuigeling in een peuter?
Een zuigeling verandert in een peuter rond de leeftijd van één jaar, naarmate ze meer vast voedsel gaan eten en meer gaan bewegen. - Wat zijn enkele belangrijke ontwikkelingsmijlpalen voor een zuigeling?
Belangrijke mijlpalen voor een zuigeling zijn onder andere omrollen, zitten, grijpen, brabbelen en het ontwikkelen van een band met ouders en verzorgers. - Hoeveel slaap heeft een zuigeling gemiddeld nodig?
Zuigelingen hebben doorgaans 14 tot 17 uur slaap per dag nodig, verdeeld over meerdere slaapjes en een langere nachtelijke slaap.