anathema

Betekenis anathema

een vervloeking of iets/iemand dat als vervloekt wordt beschouwd; vaak gebruikt om iets of iemand te beschrijven dat sterk afgekeurd of verafschuwd wordt.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met anathema

Voor veel milieuactivisten is ontbossing een anathema.

Uitspraak (fonetisch)

a-na-the-ma (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: a-na-the-ma

Synoniemen

  • vervloeking
  • banvloek
  • uitstoting

Woorden die beginnen of eindigen met "anathema"

  • anathema
  • anathemas
  • anaan

Etymologie

Komt van het Griekse 'anathema', dat oorspronkelijk 'offer' betekende, maar later werd gebruikt in de betekenis van 'vloek' door de invloed van kerkelijk Latijn.

Veelgestelde vragen

  • Wat is de oorsprong van het woord anathema?
    Het woord anathema is afkomstig uit het Grieks en oorspronkelijk gebruikt in een religieuze context.
  • Hoe wordt anathema in zinnen gebruikt?
    Anathema wordt gebruikt om iets of iemand te beschrijven dat sterk wordt afgekeurd of verafschuwd, bijvoorbeeld: 'Zijn politieke opvattingen zijn anathema voor zijn familie.'
  • Is anathema een positief of negatief woord?
    Anathema heeft een negatieve connotatie, omdat het verwijst naar een vervloeking of iets dat verafschuwd wordt.
  • Wordt anathema vaak in alledaagse gesprekken gebruikt?
    Anathema wordt minder vaak in alledaagse gesprekken gebruikt, omdat het een meer formeel of literair woord is.
  • Zijn er Nederlandse synoniemen voor anathema?
    Ja, Nederlandse synoniemen voor anathema zijn onder andere 'vervloeking' en 'banvloek'.