Wat betekent 'bn' in de Nederlandse taal?

'Bn' is de afkorting voor 'bijvoeglijk naamwoord', een woord dat eigenschappen van een zelfstandig naamwoord beschrijft.

Hoe gebruik ik een bn in een zin?

Een bn wordt gebruikt om een zelfstandig naamwoord te beschrijven, zoals in 'een mooie bloem'.

Een bn beschrijft een eigenschap van een zelfstandig naamwoord, terwijl een zelfstandig naamwoord een persoon, plaats, ding of concept benoemt.

Bns zelf hebben geen meervoudsvormen, maar ze passen zich aan het zelfstandig naamwoord aan, bijvoorbeeld, 'mooie bloemen'.

Een bn staat meestal voor of na een zelfstandig naamwoord en beschrijft een eigenschap ervan, zoals 'hoog' in 'de hoge toren'.

Afkorting voor 'bijvoeglijk naamwoord', een woordsoort die een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord aangeeft.

afkorting

Het woord 'mooie' in 'de mooie bloem' is een bn.

Afbreekpatroon: bn (geen afbreking mogelijk)

Afkomstig van de afkorting voor het Nederlandse 'bijvoeglijk naamwoord'.

Wat betekent 'bn' in de Nederlandse taal?
'Bn' is de afkorting voor 'bijvoeglijk naamwoord', een woord dat eigenschappen van een zelfstandig naamwoord beschrijft.
Hoe gebruik ik een bn in een zin?
Een bn wordt gebruikt om een zelfstandig naamwoord te beschrijven, zoals in 'een mooie bloem'.
Wat is het verschil tussen een bn en een zelfstandig naamwoord?
Een bn beschrijft een eigenschap van een zelfstandig naamwoord, terwijl een zelfstandig naamwoord een persoon, plaats, ding of concept benoemt.
Kunnen bns ook meervoudsvormen hebben?
Bns zelf hebben geen meervoudsvormen, maar ze passen zich aan het zelfstandig naamwoord aan, bijvoorbeeld, 'mooie bloemen'.
Hoe herken ik een bn in een zin?
Een bn staat meestal voor of na een zelfstandig naamwoord en beschrijft een eigenschap ervan, zoals 'hoog' in 'de hoge toren'.