buiging

Betekenis buiging

Een beweging waarbij een lichaam een voorover gebogen houding aanneemt, vaak als teken van respect of beleefdheid.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met buiging

Hij maakte een diepe buiging om zijn dankbaarheid te tonen.

Uitspraak (fonetisch)

/ˈbœy̯.ɣɪŋ/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: bui-ging

Synoniemen

  • knik
  • buig
  • groet

Woorden die beginnen of eindigen met "buiging"

  • buigingsvorm
  • buigingshoek
  • buigzaam

Etymologie

Afgeleid van het werkwoord 'buigen', dat afkomstig is van het Middelnederlandse 'būgen', wat 'buigen' of 'boogvormig maken' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen een buiging en een knik?
    Een buiging is doorgaans een grotere, formele beweging, terwijl een knik kleiner en informeler is.
  • In welke culturen is een buiging een belangrijke vorm van begroeting?
    In landen als Japan en Korea is een buiging een traditionele vorm van begroeting.
  • Heeft het woord 'buiging' alleen betrekking op fysieke bewegingen?
    Nee, 'buiging' kan ook verwijzen naar veranderingen in de vorm van objecten of figuurlijke veranderingen in houding.
  • Zijn er verschillende soorten buigingen?
    Ja, er zijn verschillende soorten buigingen, afhankelijk van de cultuur, zoals de diepe buiging, de ceremoniele buiging, enz.
  • Wordt 'buiging' ook in de muziek gebruikt?
    Ja, in de muziek kan 'buiging' verwijzen naar de verandering in toonhoogte bij het spelen van een snaarinstrument.