decadenten

Betekenis decadenten

Mensen die moreel vervallen of verwijfd zijn, vaak in de context van een culturele of maatschappelijke achteruitgang.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met decadenten

De decadenten van die tijd trokken zich weinig aan van de geldende normen en waarden.

Uitspraak (fonetisch)

de-ka-DEN-ten (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: de-caden-ten

Synoniemen

  • verval
  • verwildering
  • ontbinding

Woorden die beginnen of eindigen met "decadenten"

  • decadentie
  • decadent
  • decadentisme

Etymologie

Afgeleid van het Latijnse 'decadere', wat betekent 'vallen', 'achteruitgaan'.

Veelgestelde vragen

  • Wat is de oorsprong van het woord 'decadenten'?
    Het komt van het Latijnse woord 'decadere', wat 'vallen' of 'vervallen' betekent.
  • Is 'decadenten' altijd negatief?
    Ja, het heeft meestal een negatieve connotatie, waarbij het moreel verval of culturele achteruitgang impliceert.
  • Wat is het verschil tussen 'decadent' en 'decadenten'?
    'Decadent' is een bijvoeglijk naamwoord, terwijl 'decadenten' een zelfstandig naamwoord is dat personen aanduidt.
  • Kunnen decadenten ook iets positiefs betekenen?
    In sommige contexten wordt het gebruikt om een verfijnde, luxe levensstijl te beschrijven; echter, vaak met een ironische ondertoon.
  • Hoe gebruik je 'decadenten' in een zin?
    Je kunt het gebruiken om een groep mensen te beschrijven die welvaart tonen zonder morele of sociale waarden in acht te nemen.