evenwichtsstoornis

Betekenis evenwichtsstoornis

Een verstoring in het vermogen om het lichaam in balans te houden, vaak leidend tot duizeligheid of instabiliteit.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met evenwichtsstoornis

Door een evenwichtsstoornis durfde ze niet meer zonder steun te lopen.

Uitspraak (fonetisch)

e·ven·wichts·stoor·nis (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: e·ven·wichts·stoor·nis

Synoniemen

  • balansprobleem
  • duizeligheid
  • instabiliteit

Woorden die beginnen of eindigen met "evenwichtsstoornis"

  • evenwichtsorgaan
  • stoornis
  • evenwichtsoefening

Etymologie

Het woord is samengesteld uit 'evenwicht', dat afgeleid is van het Oudnederlandse 'efenwiht' (gelijke zwaarte), en 'stoornis', dat afkomstig is van het werkwoord 'storen' (onderbreken, verstoren).

Veelgestelde vragen

  • Wat zijn de oorzaken van een evenwichtsstoornis?
    De oorzaken kunnen variëren van oorontstekingen en hoofdletsel tot neurologische aandoeningen en medicatiebijwerkingen.
  • Hoe wordt een evenwichtsstoornis gediagnosticeerd?
    Een arts kan de diagnose stellen op basis van fysieke testen, evenwichtstesten en soms MRI of andere medische beeldvorming.
  • Wat zijn de symptomen van een evenwichtsstoornis?
    Typische symptomen zijn duizeligheid, draaierigheid, wankel lopen, misselijkheid en onstabiliteit.
  • Kunnen evenwichtsstoornissen worden behandeld?
    Ja, behandelingen variëren van medicatie en fysiotherapie tot chirurgie, afhankelijk van de onderliggende oorzaak.
  • Hoe kan ik zelf mijn evenwicht verbeteren?
    Evenwichtsoefeningen, zoals tai chi en yoga, kunnen helpen het evenwicht te verbeteren.

Nieuwe woorden

Bekijk ook eens de betekenis van deze nieuw toegevoegde woorden.

Recent gezochte betekenissen

Bekijk ook eens de betekenis van deze recent opgezochte woorden.