keutel

Betekenis keutel

een kleine, harde uitwerpsel van dieren zoals konijnen of geiten

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met keutel

De tuin lag vol keutels nadat de konijnen er rond hadden gerend.

Uitspraak (fonetisch)

ˈkøː.təl (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: keu-tel

Synoniemen

  • uitwerpsel
  • drol
  • mest

Woorden die beginnen of eindigen met "keutel"

  • keutelen
  • keuterboer
  • geitenkeutel

Etymologie

Het woord 'keutel' stamt uit het Middelnederlandse 'cuut', dat zelf weer terug te voeren is op het Oudnederlandse 'kūt'.

Veelgestelde vragen

  • Wat is een keutel?
    Een keutel is een kleine, harde uitwerpsel van bepaalde dieren zoals konijnen en geiten.
  • Waar komt het woord 'keutel' vandaan?
    Het woord 'keutel' komt van het Middelnederlandse 'cuut', dat uit het Oudnederlandse 'kūt' stamt.
  • Hoe gebruik je het woord 'keutel' in een zin?
    Je kunt zeggen: 'De tuin lag vol keutels nadat de konijnen er rond hadden gerend.'
  • Zijn er synoniemen voor 'keutel'?
    Ja, enkele synoniemen zijn uitwerpsel, drol en mest.
  • Kan een keutel van ieder dier afkomstig zijn?
    Nee, keutels zijn typisch voor bepaalde dieren, zoals konijnen en geiten, die kleine, harde uitwerpselen produceren.