pedantie
Betekenis pedantie
overdreven nauwkeurigheid en betweterigheid, vaak met een toontje van eigenwijsheid en autoriteit.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met pedantie
De pedantie van de docent maakte dat de leerlingen hem niet serieus namen.
Uitspraak (fonetisch)
pɛˈdɑn.ti (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: pe-dan-tie
Synoniemen
- betweterigheid
- schoolmeesterigheid
- wijsneuzerij
Woorden die beginnen of eindigen met "pedantie"
- pedant
- pedantisch
- pedanterie
Etymologie
Afgeleid van het Italiaanse 'pedante', verwant aan het Franse 'pédant', oorspronkelijk in de betekenis van privéleraarschap.
Veelgestelde vragen
- Is pedantie altijd negatief?
Ja, pedantie heeft doorgaans een negatieve connotatie en wordt vaak gebruikt om overdreven detailliefde te bekritiseren. - Kan een pedante houding nuttig zijn?
Hoewel vaak als negatief ervaren, kan pedantie in sommige situaties bijdragen aan zorgvuldigheid en precisie. - Wat is het tegenovergestelde van pedantie?
Het tegenovergestelde kan zijn nonchalance of gemakzuchtigheid, waarbij nauwkeurigheid minder belangrijk is. - Hoe herken je pedantie bij iemand?
Pedantie herken je vaak aan overdreven aandacht voor detail en een sterke drang om anderen te corrigeren. - Kun je pedantie vermijden?
Ja, door meer empathie en begrip te tonen en less belerend om te gaan met kennis kan je pedantie vermijden.