schreeuw

Betekenis schreeuw

Een luid, vaak plotseling geluid dat iemand maakt, vaak als uiting van emotie zoals angst, opwinding of boosheid.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met schreeuw

De schreeuw van de vrouw galmde door de stille nacht.

Uitspraak (fonetisch)

ʃreːu̯ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: schreeuw (geen afbreking mogelijk)

Synoniemen

  • gil
  • kreet
  • brul

Woorden die beginnen of eindigen met "schreeuw"

  • schreeuwen
  • schreeuwer
  • nou-schreeuw

Etymologie

Afgeleid van het werkwoord 'schreeuwen', dat teruggaat tot het Middelnederlandse 'screwen' en verwant is met het Engelse 'scream'.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen een schreeuw en een gil?
    Een schreeuw is over het algemeen luider en langer dan een gil, die vaak korter en scheller is.
  • Is 'schreeuw' altijd negatief?
    Nee, een schreeuw kan zowel uit vreugde, schrik als frustratie voortkomen.
  • Kun je 'schreeuw' als werkwoord gebruiken?
    Nee, 'schreeuw' is een zelfstandig naamwoord. Het werkwoord is 'schreeuwen'.
  • Hoe gebruik je 'schreeuw' in een zin?
    Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'De schreeuw van de leraar maakte duidelijk dat het tijd was om stil te zijn.'
  • Zijn er figuurlijke betekenissen van 'schreeuw'?
    Ja, 'schreeuw' kan ook figuurlijk gebruikt worden, bijvoorbeeld in 'schreeuw om aandacht'.