stop
Betekenis stop
Een handeling of mechanisme bedoeld om iets te vertragen of stoppen in beweging.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met stop
De buschauffeur drukte op de rem om de bus bij de halte tot stilstand te brengen.
Uitspraak (fonetisch)
stɔp (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: stop (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- pauze
- halt
- onderbreking
Woorden die beginnen of eindigen met "stop"
- stoppen
- stoplicht
- stopvoet
Etymologie
Afgeleid van het Oudfranse 'estopper', van het Vulgar Latijnse 'stuppare', wat 'dichtstoppen' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is een stop in het verkeer?
Een stop in het verkeer verwijst naar een situatie waarin voertuigen volledig moeten stoppen, vaak aangeduid door stopborden of verkeerslichten. - Waar wordt het woord 'stop' nog meer voor gebruikt?
Het woord 'stop' kan ook verwijzen naar het beëindigen van een activiteit of proces in verschillende contexten. - Hoe maak je een stop bij muziek?
In muziek kan een 'stop' betekenen dat alle muzikanten tegelijkertijd een korte onderbreking creëren, vaak om een accent te geven. - Wordt het woord 'stop' ook gebruikt in sporten?
Ja, in sporten verwijst 'stop' vaak naar het onderbreken van spel, bijvoorbeeld in basketbal als het team de bal vasthoudt zonder te dribbelen. - Wat betekent 'noodstop'?
Een noodstop is een snelle en onverwachte stop die wordt gemaakt in noodgevallen, vaak door op een speciale knop te drukken die een proces onderbreekt.