suis
Betekenis suis
een geluid dat klinkt als een zachte, aanhoudende ruis of fluittoon, vaak veroorzaakt door snelle beweging van lucht.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met suis
In het stille bos kon je de suis van de wind door de bladeren horen.
Uitspraak (fonetisch)
sœy̯s (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: suis (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- ruis
- fluittoon
- zoem
Woorden die beginnen of eindigen met "suis"
- suizen
- suisde
- gesuis
Etymologie
Afgeleid van het werkwoord 'suizen', dat weer is ontstaan uit het Middelnederlandse 'suus' of 'sues', wat verband houdt met het geluid van wind.
Veelgestelde vragen
- Wat veroorzaakt een suis in het oor?
Een suis in het oor, vaak bekend als tinnitus, kan veroorzaakt worden door blootstelling aan hard geluid, gehoorverlies, of andere medische aandoeningen. - Is 'suis' hetzelfde als 'ruis'?
Nee, 'suis' verwijst specifiek naar een zacht, doorgaans constant geluid, terwijl 'ruis' breder gebruikt kan worden voor allerlei zachte geluiden. - Hoe gebruik je het woord 'suis' correct in een zin?
Je kunt 'suis' gebruiken om een zachte, aanhoudende ruis of fluittoon te beschrijven, bijvoorbeeld: 'De suis van de harde schijf was constant te horen.' - Kun je 'suis' afbreken in lettergrepen?
Nee, 'suis' is een eenlettergrepig woord en kan daarom niet verder worden afgebroken. - Heeft 'suis' verschillende betekenissen?
In de basis verwijst 'suis' naar een zacht geluid, maar contextueel kan het bijvoorbeeld in medische termen ook tinnitus aanduiden.