superpositie

Betekenis superpositie

Een toestand waarin twee of meer golven of kwantumtoestanden tegelijkertijd aanwezig zijn op een manier dat ze met elkaar interfereren.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met superpositie

In de kwantumfysica kan een deeltje zich in een superpositie van verschillende energietoestanden bevinden.

Uitspraak (fonetisch)

syu-pur-po-zih-tsie (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: su-per-po-si-tie

Synoniemen

  • overlapping
  • samenvoeging
  • interferentie

Woorden die beginnen of eindigen met "superpositie"

  • superpositieprincipe
  • superpositie-effect

Etymologie

Afgeleid van het Latijnse 'super' (boven) en 'positio' (plaatsing), gebruikt in de natuurkunde sinds de 20e eeuw.

Veelgestelde vragen

  • Wat is een superpositie in de kwantummechanica?
    In de kwantummechanica verwijst superpositie naar een systeem dat zich in meerdere toestanden tegelijk bevindt.
  • Hoe verklaart superpositie interferentiepatronen?
    Superpositie leidt tot interferentie omdat de gecombineerde golven elkaar op bepaalde punten versterken of verzwakken.
  • Kan superpositie in de klassieke fysica voorkomen?
    Ja, superpositie kan ook in de klassieke fysica voorkomen, bijvoorbeeld in het geval van geluidsgolven.
  • Wat is het gevolg van superpositie in kwantumcomputers?
    Superpositie stelt kwantumcomputers in staat om meerdere berekeningen tegelijkertijd uit te voeren.
  • Hoe verschilt superpositie van decoherentie?
    Decoherentie is het proces waarbij een kwantumtoestand zijn superpositie verliest door interactie met de omgeving.