absolutie

Betekenis absolutie

Het vergeven van zonden, vaak door een priester in een religieuze context.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met absolutie

Na zijn biecht ontving hij absolutie van de priester.

Uitspraak (fonetisch)

ɑp.soːˈly.si (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: ab-so-lu-tie

Synoniemen

  • vergiffenis
  • vrijspraak
  • kwijtschelding

Woorden die beginnen of eindigen met "absolutie"

  • absolutietekst
  • absolutionisme
  • absolutiegebed

Etymologie

Afgeleid van het Latijnse 'absolutio', dat aflossing betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen absolutie en vergiffenis?
    Absolutie is vaak een formeel religieus ritueel, terwijl vergiffenis een bredere term is die vergeving in algemene zin beschrijft.
  • In welke religies komt absolutie voor?
    Absolutie komt voornamelijk voor in het christendom, met name in de katholieke kerk.
  • Is absolutie hetzelfde als berouw tonen?
    Nee, berouw tonen is het tonen van spijt, terwijl absolutie de vergeving van die spijt door een religieus figuur is.
  • Kan iemand anders dan een priester absolutie verlenen?
    In de katholieke kerk is het doorgaans een priester die absolutie verleent tijdens de biecht.
  • Wordt absolutie altijd in de biecht gegeven?
    Ja, binnen het katholiek geloof is de biecht het sacrament waarin absolutie officieel wordt gegeven.