barbar

Betekenis barbar

een persoon die als onbeschaafd of wreed wordt beschouwd, vaak vanuit een cultureel of historisch perspectief

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met barbar

In de ogen van de Romeinen werden de Germanen beschouwd als barbaren.

Uitspraak (fonetisch)

/bɑrˈbɑr/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: bar-bar

Synoniemen

  • vandalen
  • onbeschaafde
  • woesteling

Woorden die beginnen of eindigen met "barbar"

  • barbarij
  • barbaars
  • barbaren

Etymologie

Uit het Latijnse 'barbarus', dat op zijn beurt is afgeleid van het Griekse 'barbaros', wat 'vreemdeling' of 'onbeschaafde' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat betekent het om iemand een barbar te noemen?
    Iemand een barbar noemen impliceert dat die persoon als wreed of onbeschaafd wordt gezien in vergelijking met meer verfijnde culturele normen.
  • Is 'barbar' een positief of negatief woord?
    'Barbar' heeft over het algemeen een negatieve connotatie en wordt gebruikt om iemand als onbeschaafd of wreed te beschrijven.
  • Wordt het woord 'barbar' nog steeds in moderne context gebruikt?
    Hoewel 'barbar' een historische connotatie heeft, kan het nog steeds worden gebruikt in moderne contexten om een persoon te beschrijven die als ruw of onbeschaafd wordt beschouwd.
  • Wat is het verschil tussen 'barbar' en 'barbaars'?
    'Barbar' is een zelfstandig naamwoord dat een persoon beschrijft, terwijl 'barbaars' een bijvoeglijk naamwoord is dat iets of iemand als onbeschaafd beschrijft.
  • Komt het woord 'barbar' in meerdere talen voor?
    Ja, variaties van het woord 'barbar' komen voor in meerdere talen, vaak met vergelijkbare betekenissen, zoals in het Engels 'barbarian', Frans 'barbare', en Duits 'Barbar'.