clue
Betekenis clue
een aanwijzing of hint die helpt bij het oplossen van een vraag of probleem
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met clue
De detective vond een belangrijke clue die leidde tot het oplossen van de zaak.
Uitspraak (fonetisch)
kluː (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: clue (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- aanwijzing
- hint
- tip
Woorden die beginnen of eindigen met "clue"
- cluster
- clubs
Etymologie
Afkomstig van het Middelengelse 'clew', dat een bol draad of een hint betekende.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'clue' en 'hint'?
Er is weinig verschil; beide woorden verwijzen naar iets dat helpt bij het oplossen van een probleem. 'Clue' wordt vaak gebruikt in contexten die verband houden met mysteries of detectiveverhalen. - Hoe gebruik je 'clue' in een zin?
Een voorbeeldzin is: 'Zonder enige clue was het moeilijk om de locatie van de schat te vinden.' - Is 'clue' een Engels woord?
Ja, 'clue' is van oorsprong een Engels woord, maar het wordt ook in andere talen gebruikt, waaronder het Nederlands, vooral in de context van puzzels en raadsels. - Wat betekent 'clueless'?
'Clueless' betekent dat iemand geen enkel idee heeft of geen enkel spoor heeft over iets. - Komt 'clue' vaak voor in mysteries?
Ja, het woord 'clue' wordt veel gebruikt in mysteries en detectiveverhalen om te verwijzen naar aanwijzingen die nodig zijn om een zaak op te lossen.