cultivatie
Betekenis cultivatie
Het proces van het bewerken van land en het telen van gewassen; het ontwikkelen of verbeteren van intellectuele en morele kwaliteiten.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met cultivatie
De cultivatie van de nieuwe gewassen heeft de productiviteit van de boerderij aanzienlijk verhoogd.
Uitspraak (fonetisch)
kʏl.tiˈvaː(t).si (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: cul·ti·va·tie
Synoniemen
- veredeling
- landbewerking
- ontwikkeling
Woorden die beginnen of eindigen met "cultivatie"
- cultivator
- cultiveren
- cultivaties
Etymologie
Afgeleid van het Latijnse 'cultivatio', afkomstig van 'cultivare', wat 'bewerken' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'cultivering' en 'cultivatie'?
'Cultivering' verwijst meer algemeen naar het proces van ontwikkelen of verbeteren, terwijl 'cultivatie' specifiek betrekking heeft op landbouw en de ontwikkeling van land en gewassen. - Wat zijn enkele methoden van cultivatie?
Enkele methoden van cultivatie zijn ploegen, zaaien, ontginnen en het gebruik van bemestingstechnieken. - Hoe wordt 'cultivatie' in figuurlijke zin gebruikt?
In figuurlijke zin verwijst 'cultivatie' naar de ontwikkeling van persoonlijke eigenschappen, zoals intellect of moraal. - Is 'cultivatie' hetzelfde als 'landbouw'?
Hoewel cultivatie een onderdeel van landbouw is, omvat landbouw een bredere reeks activiteiten, waaronder veeteelt en handel. - Waarom is cultivatie belangrijk?
Cultivatie is essentieel voor de voedselvoorziening, het verbeteren van de gewasopbrengst en het behoud van vruchtbare landbouwgronden.