dispensatie

Betekenis dispensatie

Vrijstelling of ontheffing van een bepaalde regel of verplichting, meestal in een religieuze of juridische context.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met dispensatie

Hij had dispensatie gekregen om het examen op een later tijdstip af te leggen.

Uitspraak (fonetisch)

dis-pen-sa-tsie (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: dis-pen-sa-tie

Synoniemen

  • ontheffing
  • vrijstelling
  • toestemming

Woorden die beginnen of eindigen met "dispensatie"

  • dispensatierecht
  • dispensatieregeling
  • dispensatiewet

Etymologie

Het woord 'dispensatie' komt uit het Latijnse 'dispensatio', wat 'uitdeling' of 'regeling' betekent. Het is afgeleid van 'dispensare', dat 'verdelen' of 'uitdelen' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is een dispensatie in de juridische context?
    In de juridische context verwijst dispensatie vaak naar een ontheffing van een wettelijke verplichting of regel, zoals een bouwvergunning.
  • Kan iedereen dispensatie aanvragen?
    Nee, meestal moet men aan specifieke voorwaarden voldoen of een geldige reden hebben om dispensatie aan te vragen.
  • Is dispensatie hetzelfde als amnestie?
    Nee, dispensatie betreft vrijstelling van een regel, terwijl amnestie het kwijtschelden van straf voor een overtreding betekent.
  • Wordt dispensatie alleen in religieuze context gebruikt?
    Nee, hoewel het vaak voor religieuze ontheffingen wordt gebruikt, is het ook toepasbaar in juridische en overheidssituaties.
  • Hoe krijg ik dispensatie voor een examen?
    Dit hangt af van de regels van de onderwijsinstelling. Meestal moet een schriftelijk verzoek ingediend worden met een duidelijke reden.