feen

Betekenis feen

Een mythisch wezen dat vaak wordt afgebeeld als een klein, mensachtig figuur met magische krachten, meestal geassocieerd met natuur en betovering.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met feen

In het sprookje hielp de feen de held op zijn reis door hem magische gaven te schenken.

Uitspraak (fonetisch)

/feːn/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: feen (geen afbreking mogelijk)

Synoniemen

  • fee
  • nimf
  • elf

Woorden die beginnen of eindigen met "feen"

  • feetje
  • feënwereld
  • feeëriek

Etymologie

Afgeleid van het Oudfranse 'fae', dat teruggaat op het Latijnse 'fata', wat 'noodlot' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen een feen en een elf?
    Een feen en een elf zijn beide mythische wezens, maar fees zijn vaker geassocieerd met magie en betoveringen, terwijl elfen meestal worden afgebeeld als natuurwezens met een sterke verbinding met bossen en dieren.
  • Wordt 'feen' vaak gebruikt in de Nederlandse taal?
    Het woord 'feen' wordt minder vaak gebruikt dan 'fee', een synoniem met een vergelijkbare betekenis.
  • Komt het woord 'feen' voor in specifieke culturele verhalen?
    Ja, zowel 'feen' als 'fee' komen veel voor in Europese sprookjes en folklore, waar ze vaak helpen met magie of betoveringen.
  • Zijn fees altijd goed in sprookjes?
    Niet altijd. Hoewel fees vaak goede en behulpzame wezens zijn, worden ze soms ook afgebeeld als kwaadaardig of ondeugend, afhankelijk van het verhaal.
  • Zijn er verschillen in betekenis tussen 'feen' in verschillende talen?
    Ja, in sommige talen en culturen kunnen fees verschillende eigenschappen en vormen hebben, maar ze behouden meestal hun magische en mystieke eigenschappen.

Nieuwe woorden

Bekijk ook eens de betekenis van deze nieuw toegevoegde woorden.

Recent gezochte betekenissen

Bekijk ook eens de betekenis van deze recent opgezochte woorden.