grondstelling

Betekenis grondstelling

Een basisidee of fundamentele veronderstelling die ten grondslag ligt aan een theorie, argument of systeem.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met grondstelling

De grondstelling van zijn filosofie is dat alle mensen gelijk zijn.

Uitspraak (fonetisch)

xrɔntˈstɛlɪŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: grond-stel-ling

Synoniemen

  • basisprincipe
  • fundament
  • grondbeginsel

Woorden die beginnen of eindigen met "grondstelling"

  • grondwet
  • grondslag
  • stelling

Etymologie

Samenstelling van 'grond' en 'stelling', waarbij 'grond' verwijst naar basis of fundering, en 'stelling' naar een bewering of aanname.

Veelgestelde vragen

  • Wat is een andere term voor grondstelling?
    Andere termen voor grondstelling zijn basisprincipe en grondbeginsel.
  • Hoe gebruik je grondstelling in een zin?
    Een voorbeeldzin is: 'De grondstelling van zijn theorie is dat natuurwetten universeel zijn.'
  • Is grondstelling hetzelfde als hypothese?
    Nee, een grondstelling is een fundamenteel uitgangspunt, terwijl een hypothese een voorlopige verklaring is die nog bewezen moet worden.
  • Waarom is een grondstelling belangrijk?
    Een grondstelling is belangrijk omdat het dient als basis voor verdere redenering of ontwikkeling van een theorie.
  • Kunnen grondstellingen veranderen?
    Ja, grondstellingen kunnen veranderen als nieuwe informatie of inzichten beschikbaar komen die de basisveronderstellingen ter discussie stellen.