ketter

Betekenis ketter

Iemand die wordt beschouwd als afvallig of afwijkend van de heersende religieuze opvattingen, vaak met betrekking tot het christendom.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met ketter

In de middeleeuwen werden veel wetenschappers als ketters beschouwd vanwege hun revolutionaire ideeën.

Uitspraak (fonetisch)

/ˈkɛ.tər/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: ket-ter

Synoniemen

  • dissident
  • afvallige
  • ongelovige

Woorden die beginnen of eindigen met "ketter"

  • ketterij
  • ketterse
  • ketterlijk

Etymologie

Afgeleid van het Oudfranse 'cathare', dat weer afkomstig is van het Griekse 'katharos', wat 'zuiver' betekent; oorspronkelijk gebruikt voor leden van bepaalde christelijke sekten die door de gevestigde kerk als ketters werden beschouwd.

Veelgestelde vragen

  • Wat betekent het om een ketter te zijn?
    Een ketter is iemand die afwijkt van de algemeen aanvaarde religieuze doctrines, vaak met betrekking tot het christendom, en daardoor als afvallig wordt beschouwd.
  • Is het woord 'ketter' nog steeds relevant?
    Het woord 'ketter' wordt tegenwoordig minder vaak gebruikt, maar kan nog steeds voorkomen in historische of religieuze contexten en debatten.
  • Wat is een synoniem voor ketter?
    Synoniemen voor ketter zijn onder andere dissident, afvallige en ongelovige.
  • Hoe werd men in de geschiedenis behandeld als ketter?
    Historisch gezien werden ketters vaak vervolgd, aangezien hun opvattingen als bedreigend voor de gevestigde religieuze orde werden gezien.
  • Bestaat er een vrouwelijke vorm van het woord ketter?
    In het Nederlands is er geen specifieke vrouwelijke vorm van het woord 'ketter', het woord wordt in dezelfde vorm gebruikt voor zowel mannelijke als vrouwelijke personen.