narratief
Betekenis narratief
Een verhaal of vertelling, vooral in de context van geschiedschrijving of de presentatie van feitelijke gebeurtenissen.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met narratief
Hij vertelde een narratief over zijn reis door Zuid-Amerika.
Uitspraak (fonetisch)
na-ra-tief (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: nar-ra-tief
Synoniemen
- verhaal
- vertelling
- relaas
Woorden die beginnen of eindigen met "narratief"
- narratiefloos
- narratieven
- meta-narratief
Etymologie
Afgeleid van het Latijnse 'narrativum', dat 'verhaal, vertelling' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen een narratief en een verhaal?
Een narratief is een vorm van verhaal, maar de term wordt vaak gebruikt in bredere contexten zoals geschiedschrijving en het bespreken van thematische elementen. - Waarom gebruiken mensen het woord narratief?
Het woord wordt vaak gebruikt om aan te geven dat er een specifieke structuur of bedoeling achter een verhaal zit, vooral in professionele of academische omgevingen. - Kan een narratief waarheidsgetrouw zijn?
Ja, een narratief kan gebaseerd zijn op waarheidsgetrouwe feiten of gebeurtenissen, maar kan ook fictief of aangedikt zijn. - Wordt narratief alleen in de literatuur gebruikt?
Nee, narratief wordt ook gebruikt in andere disciplines zoals geschiedenis, psychologie en sociale wetenschappen. - Is een narratief altijd lineair?
Nee, een narratief hoeft niet lineair te zijn; het kan verschillende structuren en volgordes aannemen afhankelijk van hoe het verhaal wordt verteld.