temporeel voornaamwoord
Betekenis temporeel voornaamwoord
Een voornaamwoord dat verwijst naar een tijdstip of tijdsduur.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met temporeel voornaamwoord
In de zin 'Toen ik jong was, droomde ik veel', is 'toen' een temporeel voornaamwoord.
Uitspraak (fonetisch)
tɛm.poːrɛl voːr.naːmˌwɔuvt (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: tem-po-reel voor-naam-woord
Synoniemen
- tijdelijk voornaamwoord
- tijdsaanduidend voornaamwoord
Woorden die beginnen of eindigen met "temporeel voornaamwoord"
- voornaamwoordelijk
- voornaamwoordsbetrekking
Etymologie
Afgeleid van het Latijnse 'tempus', dat 'tijd' betekent, gecombineerd met 'voornaamwoord'.
Veelgestelde vragen
- Wat is een voorbeeld van een temporeel voornaamwoord?
Een voorbeeld van een temporeel voornaamwoord is 'dan' in de zin 'We zien elkaar dan wel'. - Is 'toen' altijd een temporeel voornaamwoord?
Nee, 'toen' kan ook een voegwoord zijn, afhankelijk van de context. - Kan een temporeel voornaamwoord zelfstandig staan?
Ja, een temporeel voornaamwoord kan zelfstandig gebruikt worden in een zin. - Wat is het verschil tussen een temporeel voornaamwoord en een aanwijzend voornaamwoord?
Een temporeel voornaamwoord verwijst naar tijd, terwijl een aanwijzend voornaamwoord verwijst naar een persoon, plaats of ding. - Gebruiken alle talen temporele voornaamwoorden?
Niet alle talen hebben een aparte categorie voor temporele voornaamwoorden zoals in het Nederlands.