stemmingsstoornis
Betekenis stemmingsstoornis
Een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door een verstoorde emotionele toestand, waarbij de stemming langdurig of ernstig afwijkt van het normale niveau.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met stemmingsstoornis
De psychiater stelde vast dat de patiënt leed aan een stemmingsstoornis en stelde een behandelplan voor.
Uitspraak (fonetisch)
ˈstɛmɪŋsˌstoːrnɪs (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: stem‧mings‧stoor‧nis
Synoniemen
- depressieve stoornis
- affectieve stoornis
- mood disorder
Woorden die beginnen of eindigen met "stemmingsstoornis"
- stemmingswisselingen
- stemmingsvol
- stoornissen
Etymologie
Afgeleid van het woord 'stemming', wat verwijst naar een emotionele toestand, en 'stoornis', wat een afwijking betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat zijn voorbeelden van stemmingsstoornissen?
Voorbeelden zijn depressie, bipolaire stoornis en dysthymie. - Hoe wordt een stemmingsstoornis gediagnosticeerd?
Diagnose wordt meestal gesteld door een psychiater na een grondige evaluatie van de mentale gezondheid. - Wat zijn de behandelingsopties voor stemmingsstoornissen?
Behandelingsopties kunnen therapie, medicatie en veranderingen in levensstijl omvatten. - Kunnen stemmingsstoornissen genetisch zijn?
Ja, genetische factoren kunnen een rol spelen in de gevoeligheid voor stemmingsstoornissen. - Wat is het verschil tussen een stemmingsstoornis en een stemmingswissel?
Een stemmingsstoornis is een langdurige en ernstige aandoening, terwijl stemmingswisselingen kortdurende veranderingen in stemming zijn.