titan
Betekenis titan
Een mythologische reus of figuur van grote kracht of invloed; iemand met opmerkelijke kracht, omvang of prestaties.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met titan
Albert Einstein wordt vaak gezien als een titan in de wereld van de wetenschap.
Uitspraak (fonetisch)
/tiˈtɑn/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: ti-tan
Synoniemen
- reus
- gigant
- kolos
Woorden die beginnen of eindigen met "titan"
- titanen
- titanisch
- titanium
Etymologie
Afkomstig van de Titans uit de Griekse mythologie, die reusachtige nakomelingen waren van de hemelgod Uranus en de aardgodin Gaia.
Veelgestelde vragen
- Wat is een titan in de mythologie?
In de Griekse mythologie zijn titanen de gigantische afstammelingen van Uranus en Gaia en beschouwt als de voorouders van veel prominente Griekse goden. - Kunnen 'titan' en 'gigant' door elkaar worden gebruikt?
Ja, beide woorden worden vaak gebruikt om iets of iemand van buitengewone grootte of kracht te beschrijven. - Wat is het verschil tussen een 'titan' en een 'god' in mythologie?
Titans zijn oeroude godheden die aan de heerschappij voorafgingen van de Olympische goden zoals Zeus. Ze werden meestal als reuzen afgebeeld. - Hoe wordt 'titan' gebruikt in de moderne taal?
Tegenwoordig wordt 'titan' vaak figuurlijk gebruikt om naar een persoon of entiteit te verwijzen met aanzienlijke invloed of prestaties, bijvoorbeeld in de zakenwereld of wetenschap. - Heeft 'titan' een andere betekenis in de wetenschap?
Ja, in de wetenschap verwijst 'titaan' naar het chemische element met symbool Ti, een sterk en licht metaal dat vaak wordt gebruikt in legeringen.