wete
Betekenis wete
Kennis of besef van hoe iets in elkaar zit of hoort te zijn.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met wete
Hij had geen wete van de onverwachte wending in het verhaal.
Uitspraak (fonetisch)
ˈʋeːtə (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: we-te
Synoniemen
- wetenschap
- kennis
- bewustzijn
Woorden die beginnen of eindigen met "wete"
- weter
- wetenschap
- wetend
Etymologie
Het woord 'wete' stamt uit het Middelnederlands en is verwant aan het werkwoord 'weten', afkomstig uit het Germaans.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'wete' en 'weten'?
'Wete' is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar kennis of besef, terwijl 'weten' een werkwoord is dat de actie van kennen of begrijpen uitdrukt. - Hoe wordt 'wete' gebruikt in de Nederlandse taal?
'Wete' wordt gebruikt om uit te drukken dat iemand kennis of besef heeft van een bepaalde situatie of feit. - Is 'wete' een veelgebruikt woord?
'Wete' is een wat archaïsch woord en komt minder vaak voor in het moderne Nederlands; vaak wordt 'kennis' of 'besef' gebruikt. - Kun je 'wete' in een juridische context gebruiken?
Ja, 'wete' kan in een juridische context verwijzen naar iemands kennis van wetten of regels. - Heeft 'wete' dezelfde betekenis in andere talen?
In verwante talen zoals Duits en Engels hebben woorden als 'Wissen' en 'knowledge' vergelijkbare betekenissen, maar de exacte gebruikswijze kan verschillen.