banvloek
Betekenis banvloek
Een kerkelijke straf waarbij iemand uit de kerkelijke gemeenschap wordt gesloten; ook wel een zware vloek of vervloeking.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met banvloek
In de middeleeuwen werd de banvloek regelmatig uitgesproken tegen ketters.
Uitspraak (fonetisch)
[ˈbɑnˌvluk] (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: ban•vloek
Synoniemen
- excommunicatie
- vervloeking
- anathematisering
Woorden die beginnen of eindigen met "banvloek"
- banvloek
- banvloeken
Etymologie
Afkomstig van het Germaanse 'bannan' dat 'verbieden' betekent, en het Oudnederlands 'flōk', dat 'vervloeking' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is een banvloek in de context van religie?
In religieuze context is een banvloek een officiële kerkelijke straf waarbij iemand wordt uitgesloten van de kerkelijke gemeenschap en rituelen, vaak vanwege ketterij of andere zware religieuze overtredingen. - Is een banvloek tegenwoordig nog relevant?
Hoewel het zeldzaam is, kunnen bepaalde religieuze gemeenschappen nog steeds een banvloek uitspreken. Het fenomeen komt echter minder vaak voor in de moderne samenleving. - Welk effect had een banvloek in de middeleeuwen?
In de middeleeuwen had een banvloek grote invloed, zowel sociaal als economisch, omdat de excommuniceerde persoon geïsoleerd werd van de gemeenschap en zijn rechten verloor. - Kun je een synoniem voor banvloek geven?
Een synoniem voor banvloek is excommunicatie. - Hoe werd een banvloek opgeheven?
Een banvloek kon worden opgeheven door een kerkelijke autoriteit nadat de betrokkene berouw had getoond en aan bepaalde voorwaarden voldeed.