radioactief
Betekenis radioactief
Het verschijnsel waarbij een instabiel atoomkern spontaan uit elkaar valt, waardoor straling vrijkomt.
Woordsoort
bijvoeglijk naamwoord
Voorbeeldzin met radioactief
De lekkage in de kerncentrale heeft geleid tot een radioactieve besmetting van het omliggende gebied.
Uitspraak (fonetisch)
ra-dio-ak-tief (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: ra-di-o-ac-tief
Synoniemen
- stralend
- nucleair
- kernafstralend
Woorden die beginnen of eindigen met "radioactief"
- radioactiviteit
- radioactinide
- niet-radioactief
Etymologie
Afgeleid van het Franse woord 'radioactif', voor het eerst geïntroduceerd door Marie en Pierre Curie in de late 19e eeuw. Het komt van 'radio-' (straling) en 'actief' (werkzaam).
Veelgestelde vragen
- Wat betekent radioactief?
Radioactief betekent dat een stof straling uitzendt door het uiteenvallen van instabiele atoomkernen. - Is alle straling gevaarlijk?
Niet alle straling is gevaarlijk, maar ioniserende straling, zoals die van radioactieve stoffen, kan schadelijk zijn voor levende wezens. - Hoe wordt radioactiviteit gemeten?
Radioactiviteit wordt vaak gemeten met behulp van een geigerteller of een dosimeter, die de hoeveelheid straling in de omgeving detecteren. - Waar wordt radioactiviteit voor gebruikt?
Radioactiviteit wordt gebruikt in medische behandelingen, energieproductie, en wetenschappelijk onderzoek. - Kunnen radioactieve stoffen geneutraliseerd worden?
Radioactieve stoffen kunnen niet geneutraliseerd worden, maar ze kunnen wel veilig opgeslagen worden tot ze hun straling verloren hebben.