barbaars

Betekenis barbaars

wreed, onbeschaafd of primitief in gedrag of manier van doen

Woordsoort

bijvoeglijk naamwoord

Voorbeeldzin met barbaars

De aanval werd als barbaars en meedogenloos bestempeld.

Uitspraak (fonetisch)

bɑrˈbaːrs (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: bar-baars

Synoniemen

  • wreed
  • onbeschaafd
  • primitief

Woorden die beginnen of eindigen met "barbaars"

  • barbarij
  • barbaar
  • barbarisme

Etymologie

Afkomstig van het Latijnse 'barbarus', wat vreemdeling of buitenlander betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat betekent het woord 'barbaars' in een historische context?
    Historisch gezien werd 'barbaars' gebruikt om volkeren aan te duiden die als onbeschaafd werden beschouwd door de oude Romeinen en Grieken.
  • Is 'barbaars' altijd negatief?
    Ja, 'barbaars' heeft over het algemeen een negatieve connotatie en duidt op wreedheid of gebrek aan beschaving.
  • Hoe gebruik ik 'barbaars' in een zin?
    Het woord kan gebruikt worden om handelingen of gebeurtenissen te beschrijven die als uiterst wreed worden ervaren, zoals in 'De behandeling van de gevangenen was barbaars.'
  • Heeft 'barbaars' synoniemen?
    Ja, synoniemen van 'barbaars' zijn onder andere 'wreed', 'onbeschaafd' en 'primitief'.
  • Wat is de oorsprong van het woord 'barbaars'?
    Het stamt af van het Latijnse woord 'barbarus', dat oorspronkelijk vreemdeling of buitenlander betekent.