bonding
Betekenis bonding
Het proces of de ontwikkeling van een hechte band tussen individuen, vaak in een sociale of emotionele context.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met bonding
Na de workshop voelden alle teamleden een sterker gevoel van bonding.
Uitspraak (fonetisch)
/ˈbɔndɪŋ/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: bonding (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- verbinden
- hechting
- verbintenis
Woorden die beginnen of eindigen met "bonding"
- bondgenoot
- bondspresident
- bonder
Etymologie
Afgeleid van het Engelse 'bonding', dat een proces of actie beschrijft dat leidt tot de vorming van een band of verbinding.
Veelgestelde vragen
- Wat betekent 'bonding' in een psychologische context?
'Bonding' in de psychologie verwijst naar de ontwikkeling van een emotionele band tussen mensen, bijvoorbeeld tussen ouders en kinderen of vrienden. - Kan 'bonding' verwijzen naar chemische processen?
Ja, in de scheikunde verwijst 'bonding' naar de manier waarop atomen zich verbinden tot moleculen. - Is 'bonding' alleen een sociaal proces?
Nee, 'bonding' kan zowel sociaal als chemisch zijn. Het verwijst in beide gevallen naar het ontstaan van verbindingen. - Hoe kan men bonding in een team versterken?
Bonding in een team kan versterkt worden door teambuilding activiteiten, open communicatie en het creëren van gezamenlijke doelen. - Is 'bonding' hetzelfde als 'binding'?
Hoewel de termen vergelijkbaar zijn, verwijst 'bonding' vaak naar het emotionele of sociale proces, terwijl 'binding' meer gericht is op fysieke verbindingen of verplichtingen.