diskrediet
Betekenis diskrediet
verlies van eer of vertrouwen; in een kwaad daglicht stellen.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met diskrediet
Het schandaal bracht de reputatie van de politicus ernstig in diskrediet.
Uitspraak (fonetisch)
dis-kre-diet (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: dis-kre-diet
Synoniemen
- verguizing
- blamage
- schande
Woorden die beginnen of eindigen met "diskrediet"
- diskrediet brengen
- in diskrediet
- diskrediteren
Etymologie
Afkomstig uit het Frans 'discrédit', dat op zijn beurt weer uit het Latijn komt. Het betekent letterlijk 'gebrek aan geloofwaardigheid' of 'ongeloof'.
Veelgestelde vragen
- Wat betekent 'iemand in diskrediet brengen'?
Het betekent om iemand zijn reputatie of geloofwaardigheid te schaden. - Wat is het verschil tussen 'diskrediet' en 'schande'?
'Diskrediet' verwijst specifiek naar het verlies van vertrouwen of geloofwaardigheid, vaak publiekelijk, terwijl 'schande' een breder begrip is dat verwijst naar verlies van eer of respect. - Komt het woord 'diskrediet' vaak voor in juridische contexten?
Ja, het woord 'diskrediet' kan voorkomen in juridische contexten, vooral als het gaat om het beïnvloeden van de geloofwaardigheid van een getuige of partij. - Kan iemand zichzelf in diskrediet brengen?
Ja, een persoon kan door eigen handelen, bijvoorbeeld door onethisch gedrag, zichzelf in diskrediet brengen. - Is er een positieve vorm van het woord 'diskrediet'?
Niet echt. 'Diskrediet' heeft een negatief karakter. Het positieve equivalent zou het behouden of verkrijgen van geloofwaardigheid zijn, wat met woorden als 'integriteit' of 'eer' kan worden uitgedrukt.