pion

Betekenis pion

Een klein speelstuk in het schaakspel dat in het begin van het spel in grote aantallen aanwezig is en dat één veld vooruit beweegt.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met pion

De speler gebruikte een pion om de aanval van de tegenstander te blokkeren.

Uitspraak (fonetisch)

[piˈɔn] (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: pi-on

Synoniemen

  • speelstuk
  • stuk
  • schakel

Woorden die beginnen of eindigen met "pion"

  • pionier
  • pionnen
  • pionnetje

Etymologie

Afkomstig van het Franse woord 'pion', dat tevens 'voetganger' of 'soldaat' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat is de functie van een pion in schaken?
    Een pion beweegt in het schaakspel één veld vooruit en kan vijandelijke stukken diagonaal aanvallen.
  • Hoeveel pionnen heeft elke speler in het schaakspel?
    Elke speler begint een schaakspel met acht pionnen.
  • Kan een pion in een ander schaakstuk veranderen?
    Ja, wanneer een pion de overkant van het bord bereikt, kan hij promoveren tot een ander stuk, meestal een dame.
  • Wat betekent 'pion' in figuurlijke zin?
    In figuurlijke zin kan 'pion' verwijzen naar iemand die gemakkelijk gebruikt of gemanipuleerd wordt door anderen.
  • Zijn pionnen altijd wit of zwart?
    In traditionele schaakspellen zijn pionnen, net als andere stukken, verdeeld in wit en zwart voor de verschillende spelers.