klef

Betekenis klef

Licht vochtig en plakkerig aanvoelend, vaak in een context van onaangename vochtigheid.

Woordsoort

bijvoeglijk naamwoord

Voorbeeldzin met klef

Het brood was de volgende dag helemaal klef geworden.

Uitspraak (fonetisch)

/klɛf/ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: klef (geen afbreking mogelijk)

Synoniemen

  • plakkerig
  • vochtig
  • smakeloos

Woorden die beginnen of eindigen met "klef"

  • kleverig
  • kleverigheid
  • klefheid

Etymologie

Het woord 'klef' is van oorsprong ontstaan uit een onomatopee, een klanknabootsend woord, en heeft wortels in het Nederlands sinds de 19e eeuw.

Veelgestelde vragen

  • Wat betekent 'klef' in informele context?
    In informele context kan 'klef' ook gebruikt worden om bepaalde vormen van klef gedrag te beschrijven, meestal tussen mensen die overdreven aanhankelijk of sentimenteel zijn, bijvoorbeeld in een romantische relatie.
  • Hoe gebruik je 'klef' in een zin?
    Je kunt 'klef' in een zin gebruiken om de onaangename vochtigheid van bijvoorbeeld eten of materiaal te beschrijven, zoals: 'De pizza was klef omdat hij te lang in de doos zat.'
  • Zijn er positieve connotaties voor het woord 'klef'?
    Over het algemeen heeft 'klef' een negatieve connotatie, als het wordt gebruikt om een onprettige vochtig of plakkerige toestand te beschrijven.
  • Wat is het tegenovergestelde van 'klef'?
    Het tegenovergestelde van 'klef' zou droog of fris kunnen zijn, afhankelijk van de context waarin 'klef' wordt gebruikt.
  • Kan 'klef' ook figuurlijk gebruikt worden?
    Ja, figuurlijk kan 'klef' gebruikt worden om overdreven romantisch of sentimenteel gedrag te beschrijven, bijvoorbeeld bij een koppel dat erg klef doet op een feestje.