mandoline
Betekenis mandoline
Een klein snaarinstrument met een bolle achterkant en acht snaren, vaak bespeeld met een plectrum.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met mandoline
De muzikant speelde een prachtig stuk op zijn mandoline.
Uitspraak (fonetisch)
/mɑn.doˈliː.nə/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: man-do-li-ne
Synoniemen
- snaarinstrument
- luitharp
Woorden die beginnen of eindigen met "mandoline"
- mandolinespeler
- mandolineconcert
- mandolineklank
Etymologie
Het woord 'mandoline' is afgeleid van het Italiaanse woord 'mandolino', het verkleinwoord van 'mandola', een instrument uit de luitfamilie.
Veelgestelde vragen
- Waar komt de mandoline oorspronkelijk vandaan?
De mandoline vindt zijn oorsprong in Italië, waar het evolueerde van de luitachtige instrumenten uit de Renaissance. - Hoeveel snaren heeft een mandoline?
Een mandoline heeft doorgaans acht snaren, die in paren gestemd zijn. - Wat is het verschil tussen een mandoline en een gitaar?
Een mandoline is kleiner, heeft een bolle achterkant en acht dubbele snaren, terwijl een gitaar groter is en doorgaans zes snaren heeft. - Hoe wordt een mandoline bespeeld?
Een mandoline wordt meestal bespeeld met een plectrum om de snaren aan te slaan. - Welke muziekgenres maken gebruik van de mandoline?
De mandoline wordt vaak gebruikt in folk, bluegrass, klassieke muziek en traditionele Italiaanse muziek.