naive

Betekenis naive

Een persoon die een gebrek aan ervaring of inzicht vertoont, vaak in de context van overdreven vertrouwen of goedgelovigheid.

Woordsoort

bijvoeglijk naamwoord

Voorbeeldzin met naive

Hij was te naïef om te begrijpen dat zijn vriend misbruik van hem maakte.

Uitspraak (fonetisch)

na-‘i-ve (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: na-i-ve

Synoniemen

  • goedgelovig
  • onschuldig
  • ongekunsteld

Woorden die beginnen of eindigen met "naive"

  • naïef
  • naïviteit
  • naïeve

Etymologie

Afgeleid van het Franse woord 'naïf', dat zijn oorsprong vindt in het Latijnse 'nativus,' wat 'aangeboren' of 'van geboorte' betekent.

Veelgestelde vragen

  • Wat betekent het als iemand naïef wordt genoemd?
    Als iemand naïef wordt genoemd, betekent dit dat die persoon een gebrek aan ervaring, inzicht of wereldwijsheid vertoont en daardoor gemakkelijk te vertrouwen of misleid kan worden.
  • Hoe schrijf je naive volgens de officiële Nederlandse spelling?
    Volgens de officiële Nederlandse spelling schrijf je 'naïef'.
  • Is naïviteit altijd negatief?
    Niet altijd. Terwijl naïviteit soms kan leiden tot teleurstelling, kan het ook wijzen op een frisse kijk of het vermogen om zonder vooroordelen naar de wereld te kijken.
  • Kan naïviteit afnemen met de leeftijd?
    Ja, naarmate mensen meer levenservaring opdoen, worden ze doorgaans minder naïef.
  • Is 'naïef' hetzelfde als 'dom'?
    Nee, 'naïef' en 'dom' zijn niet hetzelfde. Naïef zijn betreft een tekort aan ervaring of inzicht, terwijl dom zijn duidt op een gebrek aan intelligentie.