Wat betekent het woord 'oplegt' in een juridische context?

In een juridische context betekent 'oplegt' meestal het formeel toewijzen of toekennen van een straf of verplichting.

Is 'oplegt' een veelgebruikt woord in de Nederlandse taal?

Ja, 'oplegt' wordt regelmatig gebruikt, met name in contexten waar een verplichting, regel of sanctie wordt gesteld.

Wat is de infinitief van 'oplegt'?

De infinitief van 'oplegt' is 'opleggen'.

Kan 'oplegt' als zelfstandig naamwoord worden gebruikt?

Nee, 'oplegt' is een vervoeging van het werkwoord 'opleggen' en wordt niet als zelfstandig naamwoord gebruikt.

Wat is het verschil tussen 'opleggen' en 'oplegt'?

'Opleggen' is de infinitief, terwijl 'oplegt' een vervoegde vorm van het werkwoord is, gebruikt in de tegenwoordige tijd voor de derde persoon enkelvoud.

oplegt

Betekenis oplegt

legt een verplichting of last op; verleent of stelt iets in werking, vaak als straf of regel.

Woordsoort

werkwoord

Voorbeeldzin met oplegt

De rechter oplegt een boete aan de overtreder.

Uitspraak (fonetisch)

ˈɔplɛxt (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: op-legt

Synoniemen

verplichten
opleggen
toewijzen

Woorden die beginnen of eindigen met "oplegt"

oplegger
opgelegd
opleggen

Etymologie

afgeleid van het werkwoord 'opleggen' dat stamt uit het oud Nederlands.

Veelgestelde vragen

Wat betekent het woord 'oplegt' in een juridische context?
In een juridische context betekent 'oplegt' meestal het formeel toewijzen of toekennen van een straf of verplichting.
Is 'oplegt' een veelgebruikt woord in de Nederlandse taal?
Ja, 'oplegt' wordt regelmatig gebruikt, met name in contexten waar een verplichting, regel of sanctie wordt gesteld.
Wat is de infinitief van 'oplegt'?
De infinitief van 'oplegt' is 'opleggen'.
Kan 'oplegt' als zelfstandig naamwoord worden gebruikt?
Nee, 'oplegt' is een vervoeging van het werkwoord 'opleggen' en wordt niet als zelfstandig naamwoord gebruikt.
Wat is het verschil tussen 'opleggen' en 'oplegt'?
'Opleggen' is de infinitief, terwijl 'oplegt' een vervoegde vorm van het werkwoord is, gebruikt in de tegenwoordige tijd voor de derde persoon enkelvoud.