ploffen
Betekenis ploffen
Met een dof geluid neerkomen of uit elkaar barsten.
Woordsoort
werkwoord
Voorbeeldzin met ploffen
De bal plofte in het zwembad en maakte iedereen nat.
Uitspraak (fonetisch)
/ˈplɔfə(n)/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: plof-fen
Synoniemen
- neervallen
- kletteren
- knallen
Woorden die beginnen of eindigen met "ploffen"
- ploffer
- ploffertje
- plofkip
Etymologie
Afgeleid van het geluid dat iets maakt als het met een dof geluid neerkomt of uiteenbarst.
Veelgestelde vragen
- Is ploffen een intransitief of transitief werkwoord?
Ploffen is voornamelijk een intransitief werkwoord, wat betekent dat het geen lijdend voorwerp nodig heeft. - Kan ploffen ook in overdrachtelijke zin gebruikt worden?
Ja, ploffen kan in overdrachtelijke zin gebruikt worden, zoals wanneer iemand neerploft op een bank als ze vermoeid zijn. - Wat is de oorsprong van het woord 'ploffen'?
Het woord ploffen komt van het geluid dat iets maakt als het met een dof geluid neerkomt of barst. - Is er een verschil tussen ploffen en vallen?
Ja, ploffen impliceert vaak een geluid bij het neerkommen, terwijl vallen dat niet per se heeft. - Hoe vervoeg je het werkwoord 'ploffen'?
'Ploffen' wordt vervoegd als plofte (verleden tijd) en is geplofd (voltooid deelwoord).