verbannen
Betekenis verbannen
Iemand verplichten om weg te gaan en niet terug te keren, meestal als straf.
Woordsoort
werkwoord
Voorbeeldzin met verbannen
De koning besloot de verrader uit het rijk te verbannen.
Uitspraak (fonetisch)
vərˈbɑnə(n) (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: ver-ban-nen
Synoniemen
- uitwijzen
- verdrijven
- exiler
Woorden die beginnen of eindigen met "verbannen"
- verban
- verbanning
- verbanner
Etymologie
Afgeleid van het Middelnederlandse 'verbannen', met de betekenis om iemand uit te drijven, met als basis het woord 'ban', wat een gebod of verbod betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen verbannen en uitwijzen?
Verbannen heeft vaak een historische of juridische context en impliceert meestal een permanente verbanning uit een gebied, terwijl uitwijzen doorgaans verwijst naar het terugsturen naar het land van herkomst. - Wat betekent het om verbannen te worden?
Het betekent dat iemand gedwongen wordt een bepaalde plaats of land te verlaten, vaak als straf voor een overtreding of misdaad. - Welke historische figuren zijn verbannen?
Bekende voorbeelden zijn Napoleon Bonaparte, die verbannen werd naar het eiland Elba, en de dichter Dante Alighieri, die verbannen werd uit Florence. - Kan iemand in moderne tijden nog steeds officieel verbannen worden?
Ja, in sommige landen bestaan nog wetten die verbanning mogelijk maken, hoewel het tegenwoordig zeldzaam is en meestal in specifieke juridische contexten gebeurt. - Is verbanning hetzelfde als ballingschap?
Ballingschap is vaak een gevolg van verbanning en verwijst naar de toestand van leven ver van je thuisland, meestal onder dwang.