rangschikking
Betekenis rangschikking
De manier waarop iets in een bepaalde volgorde of opstelling is geplaatst; het ordenen of organiseren van elementen volgens een bepaalde regel of principe.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met rangschikking
De rangschikking van de boeken in de bibliotheek is gebaseerd op het alfabet.
Uitspraak (fonetisch)
ˈrɑŋsxɪkɪŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: rang-schik-king
Synoniemen
- orde
- organisatie
- opstelling
- indeling
- format
Woorden die beginnen of eindigen met "rangschikking"
- rang
- rangschikken
- rangsysteem
Etymologie
Het woord 'rangschikking' is afgeleid van het werkwoord 'rangschikken', dat ontstaan is uit 'rang' (volgorde, positie) en 'schikken' (zetten, plaatsen).
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen 'rangschikking' en 'orde'?
'Rangschikking' verwijst specifiek naar de methode of wijze van ordenen, terwijl 'orde' meer algemeen de toestand van geordend zijn beschrijft. - Hoe gebruik je 'rangschikking' in een zin?
Een voorbeeld van een zin met 'rangschikking' is: 'De rangschikking van de schilderijen in de galerie was gebaseerd op hun kleur.' - Is 'rangschikking' een veelgebruikt woord?
'Rangschikking' is een vrij gangbaar woord dat vaak wordt gebruikt in contexten waar ordening en organisatie van belang zijn, zoals in administratieve omgevingen of statistische analyses. - Kan 'rangschikking' zowel voor fysieke als abstracte ordening gebruikt worden?
Ja, 'rangschikking' kan zowel verwijzen naar de fysieke ordening van objecten als naar de indeling van abstracte concepten. - Wat is een synoniem voor 'rangschikking'?
Een synoniem voor 'rangschikking' is 'indeling'.