ruige
Betekenis ruige
Met een ruw, woest of ongetemd uiterlijk of karakter.
Woordsoort
bijvoeglijk naamwoord
Voorbeeldzin met ruige
De ruige bergen van Schotland trekken veel avontuurlijke reizigers aan.
Uitspraak (fonetisch)
ˈrœyɣə (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: rui-ge
Synoniemen
- woest
- wild
- ongetemd
Woorden die beginnen of eindigen met "ruige"
- ruig
- ruigheid
- ruigtes
Etymologie
Afkomstig van het Middelnederlandse 'rūch', wat ruw of harig betekent.
Veelgestelde vragen
- Waar wordt het woord 'ruige' meestal voor gebruikt?
Het wordt vaak gebruikt om landschappen, personen of dieren te omschrijven die een wilde, ongepolijste uitstraling hebben. - Kun je 'ruige' gebruiken om een persoon te beschrijven?
Ja, 'ruige' kan worden gebruikt om een persoon met een ruwe of ongepolijste uitstraling te beschrijven. - Wat is het verschil tussen 'ruige' en 'ruig'?
'Ruige' is de verbogen vorm van 'ruig' en wordt gebruikt in combinaties met zelfstandige naamwoorden, zoals in 'ruige zee'. - Is 'ruige' altijd negatief van betekenis?
Niet per se, vaak wordt 'ruige' gebruikt in een neutrale of zelfs positieve context om een avontuurlijk of natuurlijk aspect te benadrukken. - Zijn er specifieke contexten waar 'ruige' niet passend is?
'Ruige' is minder passend in formele contexten waar een meer gepolijste of onderhoudende uitstraling gewenst is.