versterving

Betekenis versterving

Het proces van afzien van wereldse genoegens of het langzaam en natuurlijk afsterven, vaak in verband met religieuze of ascetische redenen.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met versterving

De monniken beoefenen versterving als onderdeel van hun spirituele discipline.

Uitspraak (fonetisch)

vər-'stɛr-vɪŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: ver-ste-rving

Synoniemen

  • ascese
  • onthouding
  • zelfverloochening

Woorden die beginnen of eindigen met "versterving"

  • verstervingsproces
  • levensversterving

Etymologie

Het woord 'versterving' komt van het Middelnederlandse 'vergaderen', waarbij 'ver-' een versterkend prefix is en 'sterven' verwijst naar het afzien of letterlijk sterven.

Veelgestelde vragen

  • Wat is het verschil tussen 'versterving' en 'sterfproces'?
    'Versterving' verwijst vaak naar het vrijwillig afzien van wereldse genoegens, terwijl 'sterfproces' verwijst naar het fysieke proces van overlijden.
  • Wordt 'versterving' alleen in religieuze contexten gebruikt?
    Hoewel 'versterving' vaak in religieuze of spirituele contexten wordt gebruikt, kan het ook breder verwijzen naar elke vorm van zelfonthouding of het afzien van bepaalde genoegens.
  • Is 'versterving' een veelgebruikt woord?
    Nee, 'versterving' is geen veelgebruikt woord en komt voornamelijk voor in literaire of religieuze teksten.
  • Kan 'versterving' fysiek of mentaal zijn?
    'Versterving' kan zowel fysiek zijn, zoals het uithongeren van het lichaam, als mentaal, zoals het weerstaan van verleidingen.
  • Hoe verschilt 'versterving' van 'zelfverloochening'?
    'Versterving' legt meer nadruk op het afzien van genoegens als een proces, terwijl 'zelfverloochening' meer gaat over het negeren of onderdrukken van eigen verlangens.