vigilante

Betekenis vigilante

Iemand die optreedt als misdaadbestrijder zonder officiële autoriteit of legitimiteit, vaak in de vorm van eigenrichting.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met vigilante

De vigilante besloot het heft in eigen handen te nemen en de dieven zelf op te sporen.

Uitspraak (fonetisch)

ˈvɪ.ʒɪ.lɑn.te (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: vi-gi-lan-te

Synoniemen

  • burgerwacht
  • eigenrechter
  • ordehandhaver

Woorden die beginnen of eindigen met "vigilante"

  • vigilant
  • vigilantie
  • vigilantisme

Etymologie

Afkomstig uit het Engels, dat het woord ontleend heeft aan het Spaanse 'vigilante', wat 'waakzaam' betekent. Dit is afgeleid van het Latijnse 'vigilans'.

Veelgestelde vragen

  • Is een vigilante legaal?
    Vigilantes opereren vaak buiten de wet omdat ze eigenrichting toepassen, wat in veel rechtsgebieden illegaal is.
  • In welke context worden vigilantes meestal gezien?
    Vigilantes worden vaak gezien als misdaadbestrijders in boeken, films en tv-series, maar bestaan ook in de echte wereld in gebieden met zwakke wetshandhaving.
  • Zijn vigilantes altijd gewelddadig?
    Niet noodzakelijk. Hoewel sommige vigilantes geweld gebruiken, zijn er ook die criminele activiteiten proberen te stoppen door niet-gewelddadige middelen.
  • Kunnen vigilantes positieve effecten hebben op een gemeenschap?
    Hoewel ze soms positieve ondersteuning bieden in gebieden met weinig ordehandhaving, kunnen ze ook meer chaos veroorzaken door de regels van het rechtssysteem te negeren.
  • Wat is het verschil tussen een vigilante en een rechtshandhaver?
    Een vigilante handelt zonder officiële autoriteit of wettelijke macht, terwijl een rechtshandhaver zoals een politieagent wordt getraind en aangesteld om de wet te handhaven.