wankel
Betekenis wankel
Instabiel of onzeker, vaak gebruikt om een object of situatie te beschrijven die makkelijk omvalt, schommelt of van mening kan veranderen.
Woordsoort
bijvoeglijk naamwoord
Voorbeeldzin met wankel
De tafel stond zo wankel dat de glazen wijn bijna omvielen.
Uitspraak (fonetisch)
ˈʋɑŋ.kəl (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: wan-kel
Synoniemen
- instabiel
- onzeker
- wiebelig
Woorden die beginnen of eindigen met "wankel"
- wankelen
- wankelend
- wankele
Etymologie
Het woord 'wankel' komt van het Middelnederlandse 'wanchelen', dat verwant is aan het werkwoord 'wankelen' en betekent heen en weer gaan.
Veelgestelde vragen
- Wat betekent wankel in een figuurlijke zin?
Figuurlijk gezien betekent 'wankel' dat iets onzeker is of snel kan veranderen, zoals in een wankele situatie of een wankele overeenkomst. - Is 'wankel' hetzelfde als 'onstabiel'?
Ja, 'wankel' en 'onstabiel' kunnen vaak door elkaar worden gebruikt, alhoewel 'wankel' ook op fysieke instabiliteit kan duiden. - Kan 'wankel' op personen worden toegepast?
Ja, 'wankel' kan gebruikt worden om iemand te beschrijven die onstabiel of onzeker is in overtuigingen of beslissingen. - Wat is het verschil tussen 'wankel' en 'wiebelig'?
'Wankel' en 'wiebelig' zijn synoniemen, maar 'wiebelig' wordt vaker gebruikt voor bewegende en fysieke onstabiliteit. - Hoe gebruik je 'wankel' in een zin?
Je kunt 'wankel' gebruiken om iets beschrijven dat niet stevig staat, zoals: 'De brug voelde wankel aan toen we eroverheen liepen.'