briek
Betekenis briek
Een briek is een onbenullig of onhandig persoon.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met briek
Hij viel over zijn eigen voeten als een echte briek.
Uitspraak (fonetisch)
/briːk/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: briek (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- onhandigeling
- kluns
- sukkel
Woorden die beginnen of eindigen met "briek"
- brieken
- briekachtig
- briekjes
Etymologie
Het woord 'briek' is waarschijnlijk van Vlaamse oorsprong en kan verwant zijn aan het dialectische gebruik om iemand grappenmakerig of klunzig te noemen.
Veelgestelde vragen
- Wat betekent het om iemand een 'briek' te noemen?
Iemand een 'briek' noemen impliceert dat die persoon een beetje onhandig of klungelig is. - Is 'briek' een veelgebruikt woord in het Nederlands?
'Briek' is een minder bekend woord en vooral in Vlaamse dialecten gebruikt. - Hoe gebruik je 'briek' in een zin?
Je kunt 'briek' gebruiken om iemand beschrijvend aan te duiden, bijvoorbeeld: 'Hij doet altijd zo onhandig, net een echte briek!' - Zijn er synoniemen voor 'briek'?
Ja, synoniemen voor 'briek' zijn onder andere 'kluns', 'sukkel' en 'onhandigeling'. - Wat is de herkomst van 'briek'?
'Briek' komt waarschijnlijk uit het Vlaams en werd gebruikt om iemand grappig of onhandig aan te duiden.