durven
Betekenis durven
Het hebben van de moed om iets te doen dat eng of riskant kan zijn.
Woordsoort
werkwoord
Voorbeeldzin met durven
Hij durfde eindelijk zijn baas om een loonsverhoging te vragen.
Uitspraak (fonetisch)
ˈdʏrvə(n) (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: dur-ven
Synoniemen
- wagen
- aandurven
- riskeren
Woorden die beginnen of eindigen met "durven"
- durf
- durfde
- durfals
Etymologie
Afgeleid van het Middelnederlandse 'dorven', dat verwant is aan het Duits 'dürfen' en het Oudhoogduitse 'durfan'.
Veelgestelde vragen
- Is 'durven' een regelmatig werkwoord?
Ja, 'durven' wordt regelmatig vervoegd in het Nederlands. - Wat is het verschil tussen 'durven' en 'moed hebben'?
'Durven' verwijst naar het uitvoeren van een specifieke daad met moed, terwijl 'moed hebben' een algemene karaktereigenschap is. - Kun je 'durven' gebruiken in de verleden tijd?
Ja, in de verleden tijd wordt 'durven' vervoegd als 'durfde'. - Wat zijn antoniemen van 'durven'?
Antoniemen van 'durven' zijn 'aarzelen' en 'terugdeinzen'. - Hoe gebruik je 'durven' in een vraagzin?
In een vraagzin kan je 'durven' gebruiken als in: 'Durf je mee te gaan naar het feest?'