kantering

Betekenis kantering

Een verandering of verschuiving van richting, positie of toestand, vaak in een context van een koers of perspectief.

Woordsoort

zelfstandig naamwoord

Voorbeeldzin met kantering

De onverwachte kantering van de aandelenkoers zorgde voor onrust op de markt.

Uitspraak (fonetisch)

ˈkɑntərɪŋ (Wat is het fonetisch alfabet?)

Afbreekpatroon: kan-te-ring

Synoniemen

  • omslag
  • verandering
  • ommekeer

Woorden die beginnen of eindigen met "kantering"

  • kanteling
  • kanter
  • kanters

Etymologie

Afgeleid van het Nederlandse werkwoord 'kanteren', dat 'keren' of 'draaien' betekent, en het achtervoegsel '-ing' dat een proces of toestand aangeeft.

Veelgestelde vragen

  • Wat is een synoniem voor kantering?
    Een synoniem voor kantering is 'omslag'.
  • In welke context wordt het woord kantering vaak gebruikt?
    Kantering wordt vaak gebruikt in de context van economische of strategische veranderingen.
  • Is kantering een veelgebruikte term in het dagelijks leven?
    Kantering wordt voornamelijk in specifieke contexten gebruikt, zoals economie en politiek, en is minder gebruikelijk in alledaagse gesprekken.
  • Heeft kantering een specifieke betekenis in de scheepvaart?
    In de scheepvaart kan kantering verwijzen naar de helling of kanteling van een schip.
  • Hoe verschilt kantering van kanteling?
    Hoewel beide woorden verwijzen naar verandering, wordt kanteling vaker fysiek gebruikt, zoals wanneer iets letterlijk draait of kantelt, terwijl kantering breder wordt toegepast op veranderingen in richting of toestand.