onderzoeker
Betekenis onderzoeker
Iemand die systematisch onderzoek doet naar een bepaald onderwerp om nieuwe kennis en inzichten te verwerven.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met onderzoeker
De onderzoeker publiceerde zijn bevindingen in een wetenschappelijk tijdschrift.
Uitspraak (fonetisch)
[ɔndərˈzukər] (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: on·der·zoe·ker
Synoniemen
- wetenschapper
- analist
- studieus
Woorden die beginnen of eindigen met "onderzoeker"
- onderzoek
- onderzoekster
- onderzoeksproject
Etymologie
Afgeleid van het werkwoord 'onderzoeken', dat komt uit het Oudnederlands 'undersiuken', wat 'onderzoeken' of 'zoeken naar' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat doet een onderzoeker precies?
Een onderzoeker bestudeert specifieke onderwerpen of vragen, verzamelt gegevens, analyseert informatie en rapporteert over de bevindingen. - Welke vaardigheden heeft een onderzoeker nodig?
Een onderzoeker moet analytisch, detailgericht, kritisch denkend en communicatief vaardig zijn. - Hoe word je onderzoeker?
Meestal vereist het een academische opleiding in het vakgebied waarin je wilt onderzoeken, vaak gevolgd door een master- of doctorale graad. - In welke sectoren werken onderzoekers?
Onderzoekers werken in diverse sectoren zoals de academische wereld, overheid, gezondheidszorg, technologie en industrie. - Wat is het verschil tussen een onderzoeker en een wetenschapper?
Een wetenschapper is een type onderzoeker die zich richt op het verkrijgen van kennis binnen de natuur- en sociale wetenschappen, terwijl 'onderzoeker' een bredere term is die ook andere velden kan omvatten.